Duiken stond al heel lang op mijn bucketlist, maar mijn allereerste keer duiken vond redelijk onverwachts plaats. In Umkomaas, op zo’n 45 minuten van Durban in Zuid Afrika. En het smaakte naar meer. 

Mijn allereerste duik was om meerdere redenen bijzonder. Natuurlijk is het superspannend om voor het eerst 12 meter onder water af te dalen, maar dat is het helemaal op een stormachtige dag, zeeziek van de hoge golven en nieuwsgierig naar het onbekende. Het werd een onvergetelijk avontuur. In dit artikel neem ik jullie mee naar hoe dit avontuur tot stand kwam, en hoe ik deze eerste duik heb beleefd. 

Gefascineerd door de zee

Van kinds af aan ben ik al gefascineerd door de zee. Het geluid van de zee, het zout, de golven, ik word er heel erg rustig van. In mijn tienerjaren keek ik graag op zaterdagochtend naar de documentaires van Jacques Cousteau, maar zelf de onderwaterwereld verkennen dat was er nog niet van gekomen. 

Misschien had ik ook een ietwat geromantiseerd beeld van het duiken. Een exotische locatie, helderblauw water, kleurrijke vissen en grote stukken gekleurd koraal. En op die  exotische plek, daar was ik nou eenmaal nog niet geweest. 

Duiken in Zuid Afrika

Maar in Zuid Afrika kwam het er onverwachts toch van. Ook Zuid Afrika staat niet echt bekend als duikbestemming. De meeste duiken worden gemaakt in een kooi, om witte haaien te spotten. Maar die activiteit stond niet hoog op mijn bucketlist. Ik wilde de vrijheid voelen, zweven door het water als een bezoeker tussen de vissen. 

En dat bleek ook te kunnen in Zuid Afrika. Al vroeg tijdens onze roadtrip werden we getipt over de kust ten zuiden van Durban. Een verrassende en onbekende duikspot. Veel toeristen slaan dit gedeelte van Zuid Afrika over en zelfs bij duikers is het geen bekende hotspot. Maar juist hier zou je nog een ongerept stukje onderwaternatuur kunnen vinden, de Aliwal Shoal. Kleurrijke vissen, schildpadden en ook walvissen en dolfijnen passeren in dit gebied. 

Ik had er wel oren naar en zo werd Umkomaas toegevoegd aan ons lijstje met stops. 

Duiken: zweven in het water

Mijn allereerste duik: de voorbereiding

Een goede week later kwamen we aan in Umkomaas. Onvoorbereid, maar met goede hoop om een duikschool te vinden. Al snel kwamen we Agulhas House op het spoor. Zij konden niet alleen helpen om mijn duikdroom waar te maken, ze hadden ook nog een kamer vrij in hun guesthouse. 

We werden gastvrij ontvangen en na een korte rondleiding was het direct tijd om te beginnen met de introductiecursus. Een middagje in het zwembad, waarbij je de basisvaardigheden van het duiken leert; het ademen onder water, het klaren van je oren, het watervrij houden van je bril, en de nodige maatregelen bij eventuele calamiteiten onder- en boven water. Het is een leuke les en we gaan soepeltjes door alle actiepunten heen. 

Aan het einde van de middag heeft onze duikinstructeur alle vertrouwen in mijn capaciteiten. De volgende dag kunnen we de oceaan in! 

‘S avonds maken we kennis met een aantal andere zeer ervaren duikers, die regelmatig duiken bij de Aliwal Shoal. Zij maken ons vast enthousiast met mooie foto’s en video’s. Ik kijk erg uit naar mijn eerste duik tussen de vissen! 

Mijn allereerste duik: het echte werk

De volgende dag moeten we voor dag en dauw ons bed uit. Er is storm voorspelt en sowieso schijnt vroeg in de ochtend één van de beste momenten te zijn om te duiken bij Aliwal Shoal. We worden in een wetsuit gehesen en alle duikapparatuur gaat in een ‘bakkie’ (een Zuid-Afrikaanse pick-up truck). Het is zo’n vijf minuten rijden naar het strand. Inmiddels is de zon op. 

Op het strand stappen we over op onze speedboot. De zee is al behoorlijk ruig. In de verte zien we een aantal dolfijnen door de golven springen. Ik begin me al snel een beetje misselijk te voelen, maar ik weet de duikplek zonder kleerscheuren te bereiken. Hier krijgen we de laatste tekst en uitleg, terwijl de ervaren duikers zich klaarmaken om het water in te gaan. Als het lukt, gaan we vandaag zelfs twee keer het water in vertelt onze instructeur.  

Vervolgens krijgen wij onze duikuitrusting omgehangen, we blazen onze BCD’s (trimvest) iets op en laten ons achterover vanaf de rand van de boot in het water vallen. Daar lig ik dan, klaar voor mijn eerste duik! Ik ben best een tikkie zenuwachtig. De duikinstructeur geeft aan dat we onder water gaan zakken en ook al schijnt dit één van de lastigste dingen te zijn, ik verdwijn ook onder het wateroppervlakte. 

De onderwaterwereld bij Aliwal Shoal

Al snel zien we de eerste kleurrijke vissen voor ons opdoemen. Het is zover, ik zweef door het water. Niet zo elegant als ik had verwacht en eerlijk gezegd voel ik me zelfs vrij lomp vergeleken bij de soepele vissen. Maar het is geweldig om zo tussen de vissen te kunnen zwemmen. We volgen de duikinstructeur en hij laat ons ook allerlei ‘verstopt’ onderwaterleven zien, zoals kleine slakjes en garnaaltjes. Ik geniet met volle teugen. Misschien zelfs met iets te volle teugen, want voor ik er erg in heb, begin ik langzaamaan op te stijgen. 

Wat blijkt als je door je enthousiasme te snel ademhaalt, komt er meer lucht in je longen en daardoor ga je omhoog. Weer wat geleerd! Gelukkig komt de duikinstructeur me al snel halen en kunnen we onze duik vervolgen. 

Na zo’n drie kwartier zit mijn allereerste duik erop. Ik hoop op dat moment echt dat we nog een tweede keer gaan, want ik wil meer! 

Zeeziek en de tweede duik

Zo rustig en vredig als het onderwater was, zo onstuimig is het inmiddels boven water. De golven klotsen flink tegen ons niet al te grote bootje. We trekken onze duikuitrusting uit en klimmen aan boord, waarna deze koers zet richting de volgende duikstek. Voordat ik er erg in heb, ben ik kotsmisselijk. Op de tweede plek aangekomen, krijg ik het advies om in het water te gaan liggen. Dit verlicht de misselijkheid en we moeten namelijk een tijdje overbruggen voor we weer mogen duiken. 

Ik heb wel mijn twijfels of ik zo misselijk nog wel een tweede keer kan gaan, maar de duikinstructeur en andere duikers weten me te overtuigen; ‘onder water heb je er geen last van’. 

En dat blijkt te kloppen. Zodra ik met mijn hoofd onder water zak, verdwijnt de misselijkheid als sneeuw voor de zon. Deze tweede duik is nog vele malen mooier dan de eerste. Ik ben minder bezig met ademhalen, mijn flippers en de hoeveelheid lucht in mijn trimvest, en kan veel meer genieten van de duik. 

We zien grote scholen kleurrijke vissen, en er komen een aantal nieuwsgierige clownvisjes buurten. Maar het hoogtepunt is de prachtige grote schildpad die verstopt ligt onder een rots. Ik moet er wel ietsje dieper voor duiken dan eigenlijk toegestaan, maar deze had ik voor geen goud willen missen. Wat een prachtig beest! 

Voordat ik het weet, zit onze tijd onder water erop en gaan we weer naar boven. Ik kijk niet heel erg uit naar de boottocht, maar dit geweldige avontuur pakt niemand me meer af. 

Terug aan vaste wal

Ik ben inderdaad weer misselijk aan boord, dus echt zin om na te praten heb ik niet. We spreken af dat we dat bij het ontbijt doen. Eenmaal bij het guesthouse zijn de voorbereidingen voor het ontbijt in volle gang. Er wordt een koningsmaal voor ons bereid! 

Na een snelle douche en droge kleren schuiven we aan. Heel veel trek heb ik niet, maar de misselijkheid is verdwenen. Bij het ontbijt nemen we door welke vissen en andere dieren we allemaal gezien hebben. De schildpad was voor iedereen het hoogtepunt. Het blijkt dat één van de andere duikers ook foto’s van ons heeft gemaakt. Hij wist dat het mijn eerste keer duiken was en vond het wel leuk om dat vast te leggen. Heel erg lief, want nu heb ik dus ook nog een superleuk tastbaar aandenken aan dit avontuur. 

Na het ontbijt gaat ieder zijn eigen weg. Wij nemen de auto en volgen de kustweg langs prachtige villa’s, golfbanen en stukken jungle. De wind is inmiddels flink opgestoken en het begint te regenen, boven zee zien we het flink onweren. Een indrukwekkend gezicht zo vanaf het vaste land. En een bizar idee dat we een paar uur daarvoor nog in dezelfde zee hebben gedoken. 

Ons duikavontuur sluiten we af met een typisch Zuid Afrikaanse traditie bij ons guesthouse: de braai. Wel een binnenbraai, want het regent nog steeds. Dat mag de pret niet drukken. Het is een waardige afsluiting van een onvergetelijk avontuur! 

En bleef het hierbij?

Het heeft na deze eerste duik nog een aantal jaren geduurd voordat ik eindelijk mijn duikbrevet heb gehaald. Hoe dat in zijn werk ging kun je lezen in mijn blog ‘Leren duiken: de wereld onder water ontdekken’. Ook schreef ik een blog over mijn duikervaringen in El Gouna, Egypte

Like it? Pin it!

Pin it! Mijn allereerste keer duiken in Zuid Afrika

2 Comments

  1. Wat bijzonder zeg. Ik denk bij Zuid-Afrika ook niet echt aan duiken…behalve de bekende duiken in een kooi. Ik ben echt ontzettend bang voor haaien dus de kans dat ik ooit ga duiken is nihil, haha. Toch vind ik de onderwaterwereld heel erg mooi.

    • Haha de kans dat je een grote bloeddorstige haai zal tegenkomen tijdens een duik is relatief klein, maar ik snap het hoor. Het is sowieso wel spannend onderwater. En gelukkig zijn er ook zat andere manieren om van de onderwaterwereld te genieten 🙂

Laat een reactie achter